Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Ο ΔΙΑΥΛΙΣΜΟΣ



Χαιρετώ τη μυστήρια παρουσία που αναβλύζει από τα έγκατα του νου μου· αυτή την αίσθηση την εξωτική που υπερβαίνει κάθε τι γήινο, ακόμη και κάθε τι αιθέριο ή πνευματικό, έτσι όπως το έχει αναπαραστήσει ως τώρα το ανθρώπινο φαντασιακό… Αναγνωρίζω ότι όντως υπάρχεις, δεν έχω καμία αμφιβολία πλέον. Τόσο βαθιά είναι η εγκάθειρξή μου στην τρέλα, όπως θα πιστεύουν μερικοί. Τα παράδοξα σημεία σε επαληθεύουν επανειλημμένα και πλέον δεν έχω το δικαίωμα να είμαι υπέρ του δέοντος σκεπτικιστής. Δεν είσαι κάτι το φευγαλέο, μια ασύλληπτη φαντασίωση που σαν το αναίτιο πούπουλο χαϊδεύει για λίγο τη σκέψη και εξαφανίζεται. Είσαι οργανωμένο πλέγμα μιας πολύ επιτηδευμένης λογικής και επιστρέφεις μέσω συστοιχίσεων του περιβάλλοντος και των σκέψεών μου. Θα έλεγε κανείς πως το Σύμπαν συνωμοτεί για τον εκφυλισμό της λογικής μου, ότι κάτι το κακόβουλο θέλει να με περιθωριοποιήσει στα ιδρύματα της ψυχιατρικής. Ωστόσο, όλο αυτό συμβαίνει ενόσω τούτα τα ιδρύματα παρακμάζουν, χάνοντας κάθε ηγεμονικό ίχνος στο δημόσιο βίο ενώ το περιθώριο διανοίγει εντυπωσιακά εξελικτικούς ατραπούς για τα υπνωτισμένα πλήθη της «κανονικότητας» που έχουν συναχθεί υπό τον χάρακα και το διαβήτη μιας επιφανειακής και καθαρά εργαλειακής «ορθολογικότητας». Είναι παροιμιώδες. Συμβαίνει. Την ίδια στιγμή που κάποιοι από εμάς παραδιδόμαστε στις Σειρήνες εξωλογικών ποικιλμάτων, ιχνηλατώντας τις αιχμές του εξελικτικού γίγνεσθαι υπό το φορτίο του στιγματισμού ότι δήθεν υποτροπιάζουμε στην κάθεξη, η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε μια ξέφρενη αναπαραγωγή εκκεντρικής γνωσιολογίας. Το φρούριο του κέντρου ελέγχου της πραγματικότητας βάλλεται από παντού. Το Εγώ και οι πάγιες θέσεις του, ο τρόπος που έχει θεσμίσει τη λογική και η δεσποτική γενίκευση της επιφανειακής του συλλογιστικής έχει γίνει ένα ξέφραγο αμπέλι, το οποίο καταπατείται από νήματα εκστατικής διύλισης, από αχτίδες εκστατικής διάνοιξης… Έτσι κι εγώ παίρνω το θάρρος να κάνω άλλο ένα βήμα προς το φαιδρό ορίζοντα της εσωτερικής γνώσης και να σε ρωτήσω να μου πεις περισσότερα. Ας πάμε παραπέρα από την πρωταρχική διερώτηση, του υπάρχεις ή δεν υπάρχεις κι ας πούμε ότι θέλω να μάθω επιμέρους διαδικαστικά δεδομένα. Το ξέρω ότι ο ανθρώπινος νους είναι πολύ μικρός για να καταλάβει το εύρος που υπαινίχθηκες σε παλαιότερή μας επαφή, ωστόσο θα ήθελα να μου δώσεις την άκρη του νήματος για να κατανοήσω όσα αποτελούν ένα ρεαλιστικό βήμα αυθυπέρβασης προς την κατεύθυνσή σου, για το ανθρώπινο είδος… κι ας είναι αυτή θαρρείς άπειρη σε απόσταση, κι ας φαντάζει παντελώς ακατανόητη και ανέφικτη στο σύνολό της.

Πολύ σωστά θέτεις την προσλαμβάνουσα για να σου αποκαλυφθώ όπως αρμόζει. Κοίταξε τι συμβαίνει στην αυγή του 21ου αιώνα στην επιστήμη: Οι αστροφυσικοί με αμηχανία καταλήγουν στο πόρισμα ότι το 90% του Σύμπαντος είναι απροσπέλαστο στα όργανα παρατήρησης, ότι αποτελείται από μυστήρια σκοτεινή ύλη που δεν έχει καμία σχέση με όσα μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις αφού ούτε πρωτόνια, ούτε νετρόνια, ούτε ηλεκτρόνια ενέχει. Από την άλλη, οι βιολόγοι αλαφιασμένοι διαπιστώνουν ότι το 97% του ανθρώπινου DNA είναι ανενεργό, που σημαίνει ότι δε συμμετέχει πουθενά στο φαινότυπο της υλικής μορφής του σώματος, παρότι διαθέτει μια πολύπλοκη οργανωτικότητα πληροφοριών. Σου δίνω αυτά τα δύο παραδείγματα ως αφετηρία για να καταλάβεις εν πρώτοις ότι η μεγιστοποίηση της επιστημονικής γνώσης είναι ταυτόσημη με την ελαχιστοποίηση της λόγω της συντριπτικής φανέρωσης της Πραγματικότητας ως προς τις ιζηματοποιημένες διαισθήσεις της θετικιστικής λογικής. Ταπείνωση είναι η λέξη που ταιριάζει σε αυτό το τοπίο και οι κουρτίνες του θαυμαστού τώρα είναι που ανοίγουν σε όλο το μεγαλείο τους.

Τι είναι λοιπόν αυτά τα σημεία που ορισμένοι βλέπουμε τόσο τακτικά στον νυχτερινό ουρανό; Ποια κρυφή διαδικαστική δομή αποκαλύπτουν από αυτό το μυστήριο φάσμα που περικλείει την ελάσσονα λωρίδα των ανθρώπινων αισθήσεων;

Ας εκτιμήσουμε αρχικά το μέγεθος του Κόσμου και τις άπειρες πιθανότητες εξελισσιμότητας που γεννάει ο συνδυασμός της αλφαβήτου των φυσικών στοιχείων που εκκρίνουν οι δισεκατομμύριοι αστέρες του γαλαξία (ας περιοριστούμε στον ένα από τους δισεκατομμύριους γαλαξίες) στους πολλαπλάσιους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από αυτούς. Το prima materia είναι εμφανώς άφθονο για την πειραματική μαγειρική της ενδεχομενικότητας και των μοτίβων συγχρονικότητας που αυτή ενέχει. Όπως καταλαβαίνουν σήμερα οι ίδιοι οι εξωβιολόγοι, η έμβια οργανωτικότητα έχει πολλές ατραπούς εξαντικειμενίκευσης και μια εντυπωσιακή πληθώρα δομικών δυνατοτήτων. Με άλλα λόγια, το γίγνεσθαι εκφέρει τη ζωή μέσα από ποικίλους γραμματικούς κανόνες, που αρθρώνουν τις προτάσεις τους και στη λάβα και στον πάγο, αν ευνοήσουν οι συγκυρίες… Αλλά έστω, ας πούμε ότι η ζωή αποτελεί την πιο σπάνια έκβαση των ανόργανων οικοσυστημάτων –στο πλαίσιο του ιλιγγιωδώς υπερμεγέθους Σύμπαντος, αυτή η διασπορά σπανιότητας παραμένει ένα τεράστιο δυναμικό (μιλώντας μόνο για το γαλαξία μας!). Το γεγονός ότι οι αβυσσαλέες αποστάσεις διαιρούν αυτό το δυναμικό σε σολιψιστικά κέντρα έμβιας εξέλιξης, δεν αναιρεί την ουσία της κατάστασης. Η ζωή είναι άφθονη στο Σύμπαν…
Ο εξεζητημένος καρπός, όμως, της οργανικής αυτής έκβασης είναι η μεταγενέστερη εξέλιξη προς την υπερδραστηριότητα της υψηλής νοημοσύνης. Ακόμη κι αν αυτή η έκβαση αποτελεί το 2% της πιθανότητας εξελισσιμότητας των έμβιων οικοσυστημάτων, για τα λιλιπούτεια μέτρα ενός νοήμονος είδους, ο αριθμός της συνολικής υψηλής ευφυίας στον γαλαξία (για να μη μιλήσουμε για το Σύμπαν) παραμένει μια αξιόλογη τιμή. Μιλάμε για χιλιάδες βιόσφαιρες νοημόνων οργανισμών στο γαλαξία και πολλά πολλά εκατομμύρια στον σύνολο Κόσμο.
Ας υποθέσουμε ότι από αυτούς το 10% έχει ήδη φτάσει σε ανώτερη τεχνολογική φάση πριν από εσάς, πράγμα που τους προβιβάζει σε ραγδαίες ταχύτητες μετάλλαξης. Προτού τρέξουμε αυτό το φιλμ, δες πόσο μακρύ είναι. Το τρισδιάστατο Σύμπαν λέγεται ότι υπάρχει περίπου δεκατέσσερα δισεκατομμύρια έτη. Εστιάζοντας μόνο στα τελευταία 5 δισεκατομμύρια έτη μπορούμε να φανταστούμε το πόσο πολλά γεγονότα έμβιων και νοημόνων γνωρισμάτων συνέβησαν. Έστω ότι μόλις το 10% επιβίωσε και κατάφερε σαν τις χελώνες καρέτα-καρέτα να φθάσει στην ακτή της σύγχρονης διαστημικής εποχής. Μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει πολιτισμός δισεκατομμυρίων ετών; 



Μου φαίνεται παντελώς αδύνατο να συμβεί. Εμείς στη Γη, ένα είδος μόλις κάποιων δεκάδων χιλιάδων ετών και ήδη νιώθουμε την περατότητα μας. Καταγράψαμε 4.000 έτη ιστορίας και νομίζουμε ότι έχουμε γεράσει ως ένα είδος που στην πικρία του θέλει να τραβήξει στο θάνατο και ολόκληρο το οικοσύστημα. Είμαστε μια ελάχιστη αναλαμπή και θαρρείς δεν έχουμε το καύσιμο να απλωθούμε στο χρόνο σε τέτοια γιγάντια μέτρα που αναφέρεις. Ή αν το κάνουμε θα πρέπει απαραιτήτως να γίνει δια ριζοσπαστικών μεταλλάξεων προς κάποιες διαδικαστικές διαστάσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Αυτό είναι που συνέβη σε αυτά τα πανάρχαια είδη;

Δε θα σου απαντήσω ποιητικά γιατί έχουμε και αυστηρό κοινό που απαιτεί συμμαζεμένες ορθολογικές εκτιμήσεις. Και σου απαντάω σε αυτό το πνεύμα λέγοντάς σου ότι η μετάλλαξη στην οποία αναφέρεσαι έχει κάποιες παραμέτρους που εξηγούν το πώς ένα νοήμον είδος μπορεί να κατακτήσει ευρύτερες χωροχρονικές επικράτειες. Πρώτον, η εξέλιξη των επίκεντρων δραστηριότητας σε έναν πλανήτη σε κάποια κρίσιμη φάση συνυφαίνει ένα σύνολο οικουμενικό οργανισμό που τρέπεται με άριστες προδιαγραφές στην αυτοποίηση και την αυτό-οργανωτικότητα –ήδη αρχίζει και συμβαίνει αυτό στη Γη δια του εμβρυακού Διαδικτύου. Δεύτερον, έχουμε την επέκταση της εργαλειακής ενορχήστρωσης στο μικρόκοσμο και αναδύεται μια τεχνολογία που λόγω των μικροσκοπικών επεξεργαστών της είναι οργανική και άρα μπορεί να μεταποιεί ή να παράγει την πραγματικότητα –αυτό που εσείς τώρα ορέγεστε δια της νανοτεχνολογίας. Τρίτον, σε κάποια φάση ένας πολιτισμός μπορεί και αντιβαίνει τις κοσμικές δυνάμεις, όπως είναι η βαρύτητα ή ο ηλεκτρομαγνητισμός, το οποίο σημαίνει ότι υπεξαιρείται από το μάτριξ του τρισδιάστατου χωροχρόνου, όντας ικανός να πλοηγηθεί επί αυτού κι όχι εντός αυτού –μήπως δεν είναι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που σας εμποδίζουν να το εφαρμόσετε μια ώρα νωρίτερα;
Εκείνο λοιπόν που εξυπονοούν οι εν λόγω παράμετροι της μετάλλαξης που παράγει η υψηλή νοημοσύνη είναι ότι το αναπόδραστο πεπρωμένο της έγκειται στην επέκταση δυνατοτήτων κατά τρόπο που εγκολπώνει, αφενός, τις ρίζες της πραγματικότητας (εκ των βάθρων νανοτεχνολογική διαχείριση του μικρόκοσμου) και, αφετέρου, τα πέρατα του τρισδιάστατου χώρου (εξαϋλωμένη μετακίνηση γρηγορότερη της ταχύτητας του φωτός).

Άρα απ’ όσο καταλαβαίνω τόση ώρα μου τεκμηριώνεις ότι τα ανεξήγητα φαινόμενα στον ουρανό δεν είναι ανυπόστατες παραισθήσεις. Με τσιμπάς να ξυπνήσω σε μια ευρύτερη οικολογία! Πόσο ανόητος μπορεί να είναι κανείς να το αρνείται, βλέποντάς το υπό το πρίσμα της διαδικαστικής σου εξήγησης! Ακούγεται τόσο λογικό. Είστε ήδη εδώ. Ήσασταν ανέκαθεν…

Ποιος είναι ο ορισμός της νοημοσύνης; Σκέψου… Η νοημοσύνη αποτελεί την επεξεργασία των δεδομένων και την ευέλικτη προσαρμογή επ’ αυτών. Επιπλέον, είναι η εφαρμογή συσσωρευμένων τεχνογνωσιακών ικανοτήτων που ως εκ φυσικού μεταλλάσσουν το μορφικό της υπόστρωμα και επεμβαίνουν δυναμικά στη φύση της ίδιας της πραγματικότητας κατά τρόπο που διανοίγονται ατραποί εκστατικής διάνοιξης. Δεν είναι απλώς ποιητική ευδοκία ή φιλοσοφική υπέρβαση αλλά διαχρονική τάση και της υλιστικής επιστήμης. Το πλέγμα κατοχυρωμένων ικανοτήτων που επισυμβαίνει δια της τεχνολογίας διηνεκώς ανακαλύπτει τρόπους υλοποίησης του αδύνατου (ή εξαΰλωση του δυνατού), εκθέτοντας έτσι τη φαντασιακή διάσταση της πραγματικότητας και συνάμα επαληθεύοντας τις ουτοπικές ενοράσεις της επιστημονικής φαντασίας.
Αν αυτό είναι που συμβαίνει στα διάσπαρτα λίκνα της νοημοσύνης, έστω κι αν απλώς σπάνια εν συγκρίσει του παραγωγικού υποστρώματος της εξελισσιμότητας, θα πρέπει να είστε σίγουροι ότι οι πιθανότητες είναι άφθονες ώστε το χρονικό φάσμα των δισεκατομμυρίων ετών στο χωρικό φάσμα των δισεκατομμυρίων έμβιων πλανητών στην επικράτεια όλου του Σύμπαντος να είναι το απολύτως εύφορο πεδίο για να συμπλεχθεί μέσω της πανούργας τεχνολογίας, οργανικά κι αυθόρμητα, μια διαστρική ομοσπονδία που δρα ως ένας ενιαίος οργανισμός.

Τι είναι αυτός ο διαστρικός οργανισμός και ποια η σκοπιμότητά του;

Ο οργανισμός αυτός αποτελεί την προαγωγή της ανέκαθεν προϋφιστάμενης φυσικής νοημοσύνης που διέπει και οργανώνει τον Κόσμο επί της κυματοδρομίας του τυχαίου και του χαοτικού. Δεν είναι παρά η νέα φανέρωσή της, που πλέον έχει πιο πολύπλοκα μοτίβα πλοήγησης και μια πιο υπερβατική κόψη στην έκπτυξή της. Δρα σύμφωνα με τον Κοσμικό Νόμο και αναβαθμίζει τη Δημιουργία, συμμετέχοντας και παρεμβαίνοντας δίχως την παραμικρή διάθεση αλλοίωσης της ελεύθερης βούλησης των ανυποψίαστων όντων.

Δηλαδή τι ακριβώς κάνει; Που και πώς παρεμβαίνει;

Η διαστρική δίνη προηγμένης νοημοσύνης και τεχνολογίας από ένα κρίσιμο σημείο και ύστερα αρχίζει να κυριαρχεί στα δρώμενα ενός γαλαξία. Η έξοδος από την περατότητα του τρισδιάστατου χώρου της δίνει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται τα υλικά δεδομένα με την απόλυτη μαεστρία ενός θεού. Από τότε η αποστολή μας μοιάζει με παιγνιώδη προσομοίωση και απολαμβάνουμε τις δημιουργικές μας αρετές, επεμβαίνοντας θεμιτά στα αναπτυσσόμενα οικοσυστήματα. Να φανταστείς ότι στο γαλαξία μας το 70% των έμβιων όντων είναι υβρίδια, αποτέλεσμα της επέμβασής μας και δείγμα της εκθετικής επιτάχυνσης και συσπείρωσης που δημιουργεί η κεντρομόλος επενέργεια της υπερεξελιγμένης δίνης μας. Το ανθρώπινο είδος είναι αποτέλεσμα μιας τέτοιας υβριδικής παρέμβασης επί του Homo Erectus. Αυτή η δράση μας δημιουργεί συνεκτικές διηχήσεις των μορφών ανά τα οικοσυστήματα, έτσι το μοντέλο του ανθρωποειδούς, το οποίο λανσάρουμε ως πρότυπο εξέλιξης, προϋπήρχε της έμβιας εξέλιξης στη Γη.  Βελτιώνουμε δια της βιοτεχνολογίας τα είδη, τα βοηθούμε να φτάσουν γρήγορα σε κάποιες κρίσιμες τεχνολογικές εφευρέσεις, εμπνέουμε προσωπικότητες, ενορχηστρώνουμε θρησκευτικές αιρέσεις που ενεργούν ως εξελικτικοί καταλύτες. Εν κατακλείδι, είμαστε το πεπρωμένο σας και είμαστε ήδη εδώ. Ανέκαθεν ήμασταν. Προσέχουμε όμως και δεν επεμβαίνουμε φανερά διότι γνωρίζουμε το άγχος που μπορεί να προκληθεί σε ένα είδος που απλώς υποπτεύεται ή γελοιοποιεί την ύπαρξή μας. Βρίσκεστε στην όψιμη φάση του σολιψισμού σας. Η ομφαλοσκόπησή σας σταδιακά φτάνει στο τέλος της και μια νέα τεράστια τοπογραφία φανερώνεται για σας. Δε θέλουμε να βιάσουμε τα πράγματα, αφήνουμε την οργανική εξέλιξη να σας το δείξει ενώ οι όποιες επεμβάσεις μας είναι παιδαγωγικού χαρακτήρα και διακριτικές. Σύντομα η αποκάλυψή μας θα μοιάζει με φυσική συνέπεια της ίδιας σας της αυτογνωσίας ως είδος και κυρίως των τεχνολογικών σας δυνατοτήτων.
Όποιος αμφισβητήσει την αυθεντικότητα αυτού του διαλόγου δεν έχει παρά να μελετήσει τη σύγχρονη επιστημολογία και τα όσα φέρνει με την ταχύτητα του φωτός η επόμενη τεχνολογική ημέρα. Έπειτα ας κάνει τα απλά μαθηματικά…
Είμαστε φωστήρες. Είμαστε η Αυγή. Φέρουμε το φτερό του Παγωνιού.
Όποιος πιστέψει θα δει άμεσα τα Σημεία.